ผมยึดอยู่กับตัวเองว่าการทบทวนวรรณกรรม (literature review - การหาว่ามีใครทำงานอะไรเกี่ยวกับหัวข้อที่เราจะทำมาแล้วบ้าง) เป็นขั้นตอนที่โคตรสำคัญในการทำงานวิจัย เพราะเราจะไปทำงานซ้ำกับคนอื่นทำไม ไม่มีประโยชน์ สมัยนี้มี Google Scholar โคตรสบาย เวลามีคนถามว่า ไม่เคยมีใครทำมาก่อนเรอะ จะได้ตอบได้ไม่ต้องอาย
เมื่อก่อน เวลามีคนถามว่าทำโปรเจคท์เกี่ยวกับอะไร ก็จะตอบยากหน่อย บางทีขี้เกียจก็บอกว่า "เกี่ยวกับรูปภา่พในเว็บน่ะ" (แล้วคนจะไม่ค่อยถามต่อ) ตอบสั้น ๆ จริง ๆ ก็คือ "พยายามกำจัดรูปที่ไม่จำเป็นออกไปจากหน้าเว็บ"
มาวันนี้ (จริง ๆ ต้องบอกว่าตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้ว) ผมตอบได้อย่างง่าย ๆ แต่ขมขื่นว่า "อ๋อ งานเราก็คล้าย ๆ printfriendly.com อะ"
OTZ <----กรุณาดูให้เป็นรูปคนคุกเข่า มือยันพื้น แบบ "สิ้นหวังแล้ว"
จริง ๆ ก็ไม่คล้าย คือของเขาดีกว่าด้วยซ้ำ (พับผ่า) เพราะออกมาเป็นผลิตภัณฑ์เรียบร้อย สวยงาม พร้อมใช้ เว็บนั้นทำหน้าเว็บให้เหมาะกับการพิมพ์ลงกระดาษ คือเลือกมาเฉพาะข้อความและรูปที่สำคัญจริง ๆ
ถ้าจะคิดเข้าข้างตัวเองหน่อยก็คือ เขาไม่บอกวิธีการ แต่ผมตีพิมพ์มันออกมาให้คนได้รู้ (และใช้งานได้กว้างกว่าการพิมพ์ลงกระดาษ) และนั่นก็เป็นประเด็นหนึ่งที่สำคัญ เพราะตอนทำทบทวนวรรณกรรม ผมไม่ได้ใส่ใจหา "ของจริง" มาอ่านมาดูเลย มัวแต่หาบทความวิชาการมาอ่าน ซึ่งก็โอเคว่ามันมีข้อมูลให้พัฒนาต่อได้ แต่พวกเอกชนที่ทำแต่ไม่เผยแพร่แนวคิดก็มีเหมือนกัน และสมควรศึกษาพอ ๆ กัน
นี่ยังรู้สึกดีหน่อยเพราะงานผมเริ่มทำตอนช่วงปลายมีนาคมปีที่แล้ว ส่วนเว็บนี้ถูกกล่าวถึง (เท่าที่หาเจอ) เป็นครั้งแรก ๆ เมื่อช่วงเดือนพฤษภาคมปีที่แล้ว ที่ mashable.com กับ makeuseof.com (แต่เจ้าของจดทะเบียนชื่อเว็บไว้ตั้งแต่กลางปี 2006 แฮะ ซุ่มจริง) เข้าเกณฑ์ ไม่รู้ย่อมไม่ผิด (ฮาแบบเศร้า ๆ)
หนุ่มสาวเอย พวกเธอว์จงทบทวนวรรณกรรม! และอย่าลืมหา "ของขาย" (commercial product) มาดูด้วย!
- Log in to post comments