นายพรานหนุ่มใหญ่ใจคะนองคนหนึ่ง แบกปืนไรเฟิ่ลตามยิงนกเป็ดน้ำแถวบ้านในเช้าวันอาทิตย์
เปรี้ยง! นกเป็ดน้ำเคราะห์ร้ายลอยละลิ่วลงจากท้องฟ้า ตกลงบนแปลงนาแห่งหนึ่ง
ขณะกำลังก้าวเข้าไปจะเก็บซาก สายตาของเขาก็เห็นชาวนาเจ้าของที่ กำลังก้มลงเก็บซากนกเป็ดน้ำเช่นกัน
"เฮ้ย นั่นมันของผม ผมยิงมันเอง"
"อ้าว แต่มันตกลงมาในที่ดินของผม มันก็ต้องเป็นของผมสิวะ"
ฯลฯ
เถียงกันไปเถียงกันมาทำท่าจะเป็นเรื่อง ชาวนาจึงเสนอความคิด
"มาตกลงกันอย่างนี้ดีกว่า ผมเตะไข่คุณ คุณเตะไข่ผม ใครอดทนไม่ร้องได้ก็เอาไปเลย"
"โอเค"
ว่าแล้วชาวนาก็เหวี่ยงเท้าซัดเข้าไปที่เป้ากางเกงของนายพรานอย่างแรง นายพรานกัดฟันแน่นพลางทรุดฮวบลงไปกองที่พื้น มือกุมเป้า บิดตัวกลิ้งเกลือกไปมา
ยี่สิบนาทีต่อมา นายพรานโซเซลุกขึ้นยืน น้ำตาไหลพรากพลางพูดว่า
"ถึงตากูล่ะมึง..."
"เอ้อ" ชาวนาเอ่ย
.
.
.
"เอาเป็ดไปเหอะ ผมยอมแพ้"
- Log in to post comments