รอยยิ้มสยาม : ศิลปะ|ศรัทธา|การเมือง|ความรัก ตอนที่ 2

ต่อจาก ตอนที่แล้ว ขึ้นมาอีกชั้นหนึ่งพบกับ

• บางผลงานจาก ถวัลย์ ดัชนี และเฉลิมชัย โฆสิตพิพัฒน์ (เกร็ด : ทั้งสองท่านเป็นศิลปินจากเชียงราย บางคนกล่าวว่าเชียงรายมีทั้งสวรรค์และนรก เพราะความแตกต่างอย่างมากในผลงานของทั้งสองท่าน)
• งานแบบนามธรรม (abstract) หลายชิ้น ขอโทษทีงานพวกนี้ผมเข้าไม่ค่อยถึง
• "ปากกัดตีนถีบ" งานโดย ประทีป คชบัว ศิลปินแนวเหนือจริง (Surrealism) ชอบมาก เป็นภาพแอบสยอง มีพวกตุ่ม ๆ หนอง ๆ บรรยายไม่ถูกต้องลองไปดู ผมเข้าใจ (เอาเอง) ว่ามันสื่อถึงความยากลำบาก ถูกคนรวยกดขี่
• "ภายนอกกับภายใน" โดย ปรีชา เถาทอง (ตอนไปดูไม่เจอตัวจริง) ห้องนี้วาดภาพจิตรกรรมฝาผนังให้ดูกันสด ๆ ด้วยสีอะครีลิกบนผนังอุโบสถจำลอง เขาบอกว่ากว่าจะเสร็จก็วันท้าย ๆ ของนิทรรศการ คงต้องมาดูอีกรอบ มีรูปด้วย
• "หมาวัด" โดย Rossalin Garst ชอบมากอีกเช่นกัน เป็นโครงลวดทำเป็นหมาได้ขนาดเหมือนจริงมาก ตั้งอยู่กับภาพถ่ายวัดบางส่วน (ตั้งแบบสมจริงตามองค์ประกอบ) ให้ความรู้สึกเป็น "หมาวัด" ดีจริง ๆ
• ภาพถ่ายชุด "Pink Man" โดยมานิต ศรีวานิชภูมิ เคยเห็นบางภาพจาก บล็อกของ @bact
• "นิมิตทะเลเลือด" โดย อิ๋ง กาญจนวณิชย์ (เข้าใจว่า)เป็นภาพที่พยายามบอกว่าความคลั่งชาติหรือชาตินิยมเกินไปอาจนำเรา ไปสู่ความรุนแรง
• "LOVE" โดย โฆษิต จันทราทิพย์ เป็นภาพพิธีแต่งงานกับตุ๊กตายาง และถุงยางอนามัยกองใหญ่
• "Welcome" โดย Luo Brother เป็นภาพ เหมา เจ๋อตุง ในแบบ Coca Cola (คุ้น ๆ เนอะ)
• ภาพ "A Man Who Admires That Art" โดย มณเฑียร บุญมา อ่านเจอคำอธิบายว่า "รอยยิ้มสยาม" นั้นมันเหมือนเป็นหน้ากากที่ทุกคนใส่ไว้เท่านั้น

หมดแล้ว มีงานอื่นอีกมาก แต่เขียนถึงได้ไม่หมด ลองไปดูกัน ถึง 26 พ.ย. นี้นะ

หลังจากนั้นก็ไปลองเดินดูงาน Bangkok Design Festival 2008 แถว ๆ นั้น ใน Siam Center มีงานวิทยานิพนธ์ที่ได้รับเลือกมาแสดงอยู่ มางานคุ้น ๆ อย่าง "เก็บเหน่อ" ที่เคยฟังใน Pecha Kucha Night Bangkok #4 อีกอันที่เจ๋งดีคือถังขยะกันระเบิด เจ๋งตรงที่คนทำได้ทดลองกับระเบิดจริง ๆ และถ่ายรูปมาแปะไว้ให้ดูด้วย

แต่งานมันยังไม่ค่อยมีอะไรแฮะ ของก็ยังตั้งไม่ครบ คงต้องไปดูวันหลัง

จบแล้วจ้ะ